Art Story

Keith Haring's The Blueprint Drawings 10 is een uniek mulit-panelen werk dat verschillende scènes en motieven samenbrengt die de ambiguïteiten en rauwe worstelingen van de AIDS-crisis in New York City in de jaren '80 weerspiegelen. Bepaalde motieven worden, bij nader en gericht inzien, op een onconventionele manier gespiegeld - wat verwijst naar de antagonistische samenleving die Haring subtiel bekritiseert door zijn hele carrière heen, met behulp van symbolische en genuanceerde beelden.
Wanneer we de bovenkant van deze tekening volgen, zien we drie gezichtsloze menselijke figuren die zich van links naar het midden haasten, een beweging die wordt weerspiegeld door drie honden die van rechts komen. Tussen hen in klimt een andere gezichtsloze figuur een trap op, bezaaid met Haring's vertrouwde stip- markeringen - een grimmige herinnering aan het altijd aanwezige AIDS-virus.
Het verhaal wordt verder verdiept door stralende lijnen die bepaalde figuren accentueren, als symbolen van energie, leven en vitaliteit. Toch omcirkelen deze lijnen ook de figuren die gemarkeerd zijn door de "gestippelde ziekte", wat de fragiele grens tussen levensenergie en kwetsbaarheid benadrukt. Haring introduceert ook zijn iconische kruipende baby - een ander symbool van leven en vitaliteit - in deze chaotische interactie, die de onschuld van het leven in versterkt contrast brengt met de maatschappelijke onrust.
In het hart van de compositie ontmoeten menselijke figuren en blaffende honden elkaar in een asynchrone, gespiegelde choreografie. Deze dans suggereert een strijd tussen vrijheid en onderdrukking. In het midden verschijnt een opvallende hybride figuur - half mens, half hond. Dit centaurachtige figuur weerspiegelt de complexiteit van het tijdperk, waarin tegelijkertijd nieuwe identiteiten, opportuniteiten en "struggles" zich aandienen, maar de grenzen tussen hen voortdurend verschuiven en soms vervagen...