Art Story

In "Hand" toont Roger Raveel een enkel, krachtig motief: een menselijke hand die zich uitstrekt vanuit een gedeeltelijk zichtbare arm en in contact lijkt te staan met een wit vlak - dat typische, reflectieve element dat zo kenmerkend is voor zijn oeuvre. De compositie is eenvoudig, bijna minimalistisch, maar draagt een diepe symbolische lading. Zoals vaak in Raveels werk roept de hand meerdere mogelijke betekenissen op. Misschien is het de hand van de kunstenaar zelf: het instrument waarmee een leven lang werd gecreëerd, gedacht en geraakt. Misschien is het de hand van de ander - een herinnering aan nabijheid, een gebaar van verbondenheid. In haar abstracte eenvoud wordt de hand een beeld dat zowel persoonlijk als universeel aanvoelt, tastbaar én spiritueel. Het werk past binnen Raveels late stijl, waarin soberheid, stilering en contemplatie centraal staan. Zijn beeldtaal wordt teruggebracht tot het essentiële: witruimte, geometrie en symboliek. In deze fase reflecteert Raveel niet langer louter op de zichtbare wereld, maar op de verhouding tussen materie en geest, tussen afwezigheid en aanwezigheid.