Art Story

Zoals vaak in het oeuvre van Roger Raveel laat dit werk zich op meerdere manieren lezen. De eenvoudig gesuggereerde duif - met een hand die ernaar grijpt - kan worden gezien als een klassieke vredesduif, wat meteen de titel verklaart. Maar even goed kan het schilderij de poëtische lading van "De hand van de schepping" dragen.

In die laatste interpretatie staat het onbeschilderde doek voor het Grote Niets, terwijl de uitgestrekte hand een scheppende kracht belichaamt. De opvliegende duif boven een organisch spel van kleurtoetsen en amorfe vormen verwijst dan naar het ontstaan van dier en natuur.

Raveels interesse in het bijbelse scheppingsverhaal - ondanks het feit dat hij zelf niet praktiserend gelovig was - is goed gedocumenteerd. Welke lezing de toeschouwer uiteindelijk verkiest, laat het werk volledig vrij, en precies die openheid maakt het tot een bijzonder sterk stuk binnen zijn oeuvre.